Op vertoon van je entreebewijs kun je op de dag van de voorstelling gratis gebruik maken van U-OV vervoer in de regio Utrecht.
Double bill: Ôskwanteklip & Swomp
Non Creators Company & Katelijne Beukema
Twee voorstellingen over rouw, die niet expliciet over rouw gaan
‘Swomp’ is een persoonlijk verhaal over hoe om te gaan met rouw over iemand die veel te jong sterft. ‘Ôskwanteklip’ gaat over een bijna laatste fase van het leven en het verlangen om thuis te komen. Wat blijft er over na het overlijden van een geliefde? Beide voorstellingen vliegen deze thematiek aan op een beeldende, fysieke manier, met een grote lach en een grote traan.
Hieronder lees je meer informatie over de twee voorstellingen van deze double bill.
Swomp
concept en spel: Katelijne Beukema, regie: Silke van Kamp, foto: Joy Hansson
Ôskwanteklip
concept en spel: Max Laros en Rosita Segers - Non Creators Company, eindregie: Jochem Stavenuiter, muziek: Sebastiaan Bax
Swomp
Katelijne Beukema
Swomp is een moeras. Het zit vol druppels die emmers hebben doen overlopen, diepe dalen en scherpe randjes. Het is er oorverdovend stil, want de taal is kwijt. Maar als je diep genoeg zinkt, kan je ook lachen. Want er is clown.
In Swomp onderzoekt Katelijne Beukema hoe we communiceren over rouw. We weten inmiddels dat de 5 rouwstadia van Elisabeth Kübler-Ross achterhaald zijn, maar hoe gaat rouwen dan wel? Te vaak nog zo: wegstoppen dat verdriet en snel weer ‘de oude’ zijn. Het moet vooral niet te veel ruimte in het dagelijks leven innemen.
Voor het eerst is Katelijne bij het maken van een voorstelling vertrokken vanuit een heel persoonlijk gegeven: het missen van haar overleden vader. Vanuit de behoefte om de onzichtbaarheid van rouw weg te nemen en nog maar eens te benadrukken dat er geen stappenplan of eindpunt is, geeft ze een inkijkje in hoe de rouw zich een weg door haar leven baant en zich op de meest ongewenste momenten door alle poriën in haar lijf naar buiten wringt. De zoektocht was: het persoonlijke omzetten naar een universeel verhaal. Haar wens was: het publiek iets laten vóélen.

Ôskwanteklip
Non Creators Company
In een piepklein huisje aan zee, waar de luxaflex niet meer omhoog of omlaag gaat, leven twee oude mensen: Ger en Gon. Elke maandag plukken ze mosselen uit het water en het eelt van hun voeten. Alles gaat zoals het altijd is geweest.
Wanneer Ger op een ochtend zijn veters niet meer kan strikken, beginnen er absurde dingen te gebeuren. De meeuwen beginnen plots als een engelenkoor te zingen, Gers kunstgebit komt tot leven en Gon verandert in een mossel. Hun huis wordt te groot, brokkelt af, wordt opgeslokt door de zee en verdwijnt. Hun leven keert zich binnenstebuiten en achterstevoren.
Ôskwanteklip is een kleurrijke, beeldende en grappige voorstelling over een bijna laatste fase van het leven en het verlangen om thuis te komen. Via maskerspel en muziek wordt de worsteling met vergankelijkheid getoond. Met scherpe humor en tragikomische taferelen nodigen we het publiek uit om stil te staan bij het leven, de dood en alles daartussenin.
